Sýradýþý deðildi ama herkes gibi de deðildi, Küçük þeylerden büyük birþeyler yapmak gibiydi...
Perdeleri sürekli kapatmak, soyutlanmaktý Sanki kapris yapmamdý sana. Senin hiç býkmamandý. Dudaklarýmý bükmemdi. Bu olmaz dediðinde, nazlanmamdý. Sonra senin haklý çýkmandý.
Hýnzýr bir gülüþümün ardýndan, Hep benim dediðimin olmasý, Ýkimizinde bundan mutlu olmasýydý...
Seni kýzdýrmam gibiydi, senin hep sakin olman gibiydi...
Yavaþ yavaþ havanýn kararmasý, Bulaþýklarý sana yýkatmam gibiydi,
Benim yerde yemek istemem, senin hep karþý çýkman gibi.
Gözlerine bakýp konuþmam, sen konusurken dudaklarina takýlmamdý. Dalýp gitmemdi sana...
Sonra uzanýp yanyana, hayaller kurmamýzdý kara bahtýmýza. En çok sen kurardýn hayalleri, ben; süslerdim hani, öyle gibiydi iste...
Sonra perdeleri çekip üzerimize, dýþýmýzýn ayrýlýðýný silmek gibiydi.. Ve bir sabah uyanmam, senin hic gözlerini açmaman gibiydi, Kahýr gibi, Ates gibi, Cehennem gibi... Kan gibi, Delik desik kalp gibi...
Aþk, olaðanüstü deðildi, Sýradan basit þeylerdi iþte, basit.. Doðmak ve ölmek gibi...
Gelmeye direnmek Kalmaya direnmek Ya da kalp çýrpýntýsýna direnememekti...
Öylesine basitti ki, Aynaya baktýðýnda aþkýn gözlerine gülümsemekti.. Hayatýnýn tümüydü, mucizesi denemezdi, Su içmek gibi, yemek yemek gibi, maç izlemek gibi, Þarký söylemek gibiydi...
Otobüs duraklarýndan her geçtiðinde, animsamak gibiydi, Deniz kenarýna takýlýp, Gözlerinin sonsuzluða dalmasý gibiydi, Yorulmak gibiydi ve durdurak bilmeden dinlenmek gibi..
Adým atmaya yeni baþlamak ve bakýn; buna aþýðým demek gibiydi...... Ýtiraf etmek ve kurtulmak gibiydi.
Uçurtma uçurtmak gibi.
Elma þekerini ulu orta yemek, Martýlara simit atmak, Aðlamak, yanmak, yandýkca yanmak gibiydi..
Aþk teslimiyet gibi basit bir þeydi... Basit... Öyle anlasilir, Öylece anlaþýlmaktý sanki...
Otobüs parasý bulamamaktý mesela, Bugün hava güzel, yürüsek mi? ’ demek kadar kolay , Hiç bozuntuya vermeden; "evet, harika!" demek kadar fedakarlýktý.
Sonra yolun ortasýnda yaðmura yakalanmak, Þenlenip koþuþturmaktý sanki, inadina, öyle çocukça...
Saçlarýnýn arasýndan süzülüp, Binlerce yol çizen damlalar kadar berrak, Onlarýn içinde yýkanmak kadar mecazi, Gözyaþlarýna karýþmasý kadar gercekti...