Ölmeden Gitmem
Günahým önümde bir büyük engel,
Ben beni tanýyýp bilmeden gitmem!
Kim bilir kaç kere yaþandý git gel,
Bir gönül kýrdýysam almadan gitmem!
Unuttum çoktandýr aþký, edebi,
Düþündüm de acep neydi sebebi?
“Fizan’da” deseler, farz et mektebi
Ömre bedel zira bulmadan gitmem!
Bedeli ödenmez vekâlet ile,
Hükmeder Allah’ým adalet ile.
Namazým borcumdur, suhulet ile
Bihakkýn ödeyip, kýlmadan gitmem!
Geçirdim ömrümü yersiz iþlerde,
Hedefi koydum hep hayal, düþlerde.
“Hamdým, piþtim, yandým” kor ateþlerde
Kavrulup da hazýr olmadan gitmem!
Azrail’e çalým atmaktýr niyet,
Elimde mi vade yeterse þayet?
Bir aciz, çaresiz kulum nihayet,
Hülasa derim ki; ölmeden gitmem!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.