Yalnýzlýk böyle bir þey olsa gerek Nerde ne yaptýðýnýn hiç önemi yok Öylece durup ,kendini dinlemek ister insan Dinledikce dinler ... Yýllarýn içinde Nasýl eriyip gittiðini görür Her nefes alýþýnda aðýrlaþýr bedeni de Yoruldum der yalnýz, sessizce Anlatmak ister içindeki acýnýn büyüklüðünü ** Ýçindeki piþmanlýklarý çaresizliði de ... Sözler düðümlenir boðazýnda Tek hece çýkmaz aðzýndan Ne yapmasý gerektiðini bilsede Kalkamaz çöktüðü yerden Hatta nefes alýþý bile azalýr da "Ölüyor muyum?" diye düþünür bir an Ölümü beklediðinden mi nedir ? * Öylece oturur hiç kýmýldamadan "Belki gelse ölüm..." Belki ...diye düþünür içinden Birden aklýna gelir... Ne çok þey yapmak isterdi oysa Daha yaþamasý gereken Onca hayali varken Ölümü beklemekte neymiþ der bir anda * Ve üzerindeki aðýrlýðý Bir çýrpýda atar yüreðinden Birden bir mavilik kaplar siyahlarýn yerini ... Anlar ki içinde bir küçücük umut olsa bile O umut yeþerir,kalbinde büyür büyüdükçe Ve hayata baðlar seni dört bir koldan * "BEN YAÞAYACAÐIM !" der . Mutluluðunu hak ettim ! Her þeye raðmen Yeniden baþlar yaþamaya Bu koskocaman yalancý dünyada Yalnýz yapayalnýz olsa da ... * Þeniz Akþahinler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şeniz Akşahinler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.