.
bizler
vataný milleti canýmýzdan aziz bildik
bilirdik iyiyi kötüyü,
vatan millet dendi mi akan sular dururdu,
Müslümanlýk, Türklük denince
kalbimiz baþka vururdu..
..
Gün oldu taþa kazýdýk destanýmýzý..
anayý babayý
bacýyý gardaþý unuttuk çoðu kez
ülkeyi yeð tuttuk nazlý sevdamýza,
yârin hilal kaþýna yazacaðýmýz türküleri,
ay-yýldýza yazdýk
ölümüne gittik çoðu kez yýlmadýk, yýkýlmadýk,
ölümüneydi mücadelemiz
vv
aa
tt
aa
nn dedik
bb
aa
yy
rr
aa
kk dedik
tt
oo
pp
rr
aa
kk dedik
candan aziz bildik..
kimse koparamaz bir yaprak dedik
.
..gün oldu saldýrdýlar,
...daðlara taþlara doluþtular,
....gün oldu kýrk þehit kaldýrdý ülkem,
.....toprakla kucaklaþtý alkana belenmiþ albayraklý þehitler
......ana kucaðýna
.......yar kucaðýna kavuþmuþçasýna
........topraða düþtü taze fidanlarýmýz..
.........gül kokulu cennette buluþtular..
.
gün oldu alay ettiler kimliðimizle,
gün oldu aþaðýladýlar
öz yurdunda garip kaldý vatanýn öz evlatlarý
gün oldu
alparslan’dan beri týrnaðýmýzla aldýðýmýz vataný,
kazma kürekle,
yanýk yürekle
koruduk yedi düvele karþý
Atatürk’ün izinde
çanakkale’de
inönü’de
sakarya’da..
savaþtýk
yatmadýk anamýzýn dizinde
..
yemen çöllerinde,
viyana önlerinde sarýkamýþ’ýn karýnda
anadolu’nun baðrýnda
arkamýzdan vurdular
ne mutlu olduk ne güldük
gün oldu resmen kudurdular
öldük, öldük, öldük..
ölüm bitiremedi bizi,
kýran giren ocaklarýmýz gene tüttü de;
þimdi ne olduk;
…
eskiden;
büyüðe saygýmýz, küçüðe sevgimiz vardý,
böyle gördük anadan atadan,
töremiz vardý yazýlý olmayan anayasamýz,
yazýlmamýþ kanunlarýmýz
binlerce þehidimiz,
kýzýl elma ülkümüz vardý,
yeminimiz vardý Allah’a, Kur-an’a
yeminimiz vardý Turan’a..
dava dedik, hak bildik,
eðilmedik,
dönenler oldu þafakta çýktýðýmýz yoldan,
saflarýmýz boþalmadý asla,
eski bilmem neymiþ dedirtmedik kendimize..
bezin eskisi olurdu,
eþyanýn eskisi olurdu,
davanýn eskisi olmazdý.
iktidar hýrsýmýz,
makam arzumuz olmadý çok þükür,
üçe beþe bakmadýk..
.
yukarýda Allah var,
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nden baþka,
hiçbir devlete vefa borcumuz yok þükür,
dünya bu;
dünya bu, giden gider kalan kalýr,
kimse vazgeçilmez deðil,
illaki yerini; biri alýr..
dünya durur, Türklük durur,
gün gelir
saat onikiyi vurur..
bütün taþlar yerine oturur..
Suat Zobu
.