Midemiz Gözümüzde!

Gecesi gündüzü yok, çalýþan köleleriz
Bu kadar çalýþmaya isyanda bedenimiz
Gözümüzün yerini, aldý midelerimiz
Midemiz doysa bile, gözlerimiz doymuyor

Bir biriktirme hýrsý, almýþ baþýný gider
Biri doyurmayan aþ, iki kiþiye yeter
Umutlar tükeniyor, günümüz dünden beter
Midemiz gözümüzde, o bir türlü doymuyor.

Kanaat bilmez olduk, þükür kalmadý dilde
Her gün üstüne koysak, sýfýr var yine elde
Aç gözler doymayýnca, sevgi de yok gönülde
Gözümüz doymayýnca, yüzümüz de gülmüyor.

Kendimize yontarak, çeviriyoruz çarký
Fakirin fukaranýn gözetilmiyor hakký
Helal, haram karýþtý, bilen kalmadý farký?
Yirmi dört saat çalýþ, o bir türlü doymuyor.

Kimseyi ayýrmadan, göz gezdir etrafýnda
Dindar ile dinsizin, fark var mý arasýnda
Herkesin gözü sanki, fakirin sofrasýnda
Hak, hukuku unuttuk, bunu hiç gözetmiyor.

Komþusu aç, kendi tok, yatan; bizden deðildi!
Bu benim fikrim deðil, Peygamberim söyledi
Nerde bir yoksul varsa, arar, gözetilirdi
Zekat, fýtýr kalkýnca bereket bulunmuyor.
Ankara, 19.7.2017 - 06:32

Sosyal Medyada Paylaşın: