MİL ÇEKTİM YÜREĞİME

Dün akþam
Bir kadýn gördüm
Gözleri güneþ karasý.
Tanýyamadým.
“Kimsin “ dedim.
Dedi ki “Ben.. Senim.”
“Ben mi” diye haykýrýrken bana
Ýsyan ettim bir an zamana
Yorgun fersiz gözlerim
Düþ kýrýklarý dolu ellerim
Belki bir gün avuntularýmla
Anýlarýmýn dar aðacýnda
Zamanýn kör ilmiði boðazýmda
Soluksuz seyrettim kendimi.

Haykýrdým Zamana
Dur dedim ..! akma artýk boþuna
Neler gördüm neler,geriye baktýðýmda
Terk edilmiþ anasýz babasýz Çocuklar,
Çaresiz Ýhtiyarlar
aðlayan kadýnlar.
Cehalet bataðýnda
çýrpýnan gençler
Ýnandým , güvendim yarýnlara.
Uzattým ellerimi tüm insanlara.
Çare oldum kanayan yaralarýna

Eðriyi doðru ,Suçu hata
Saydým .yanlýþý ise ezkaza .
Doðruyu ,gerçeði,nefreti yenmeyi,
Adam olmayý,bilgiyi,iyiliði ve sevgiyi...
Öðretmek için
.................Unuttum ben Beni.

O zamanlar
Üç maymunu oynarken
Hiç düþünmemiþtim
Yüreðimin bu kadar eskiyeceðini
Þimdi ise.
Güneþ karasý gözlerimi
Kapadým düne bugüne.
Görmemek için Iþýksýz yarýnlarý
………………………….Mil çektim yüreðime.



………………………………………..ENA.


Sosyal Medyada Paylaşın: