Yaza yaza yoruldum bu aþkýn kitabýný Okuyan yok dediler içimi hüzün bastý Gönlümde ki o hýrsla yýrtýp attým kabýný Ýçinde ki þiirler bir bir kendini astý Mateme bulanýrken gözlerimin elasý Bir türlü ölemedi þu Allah’ýn belasý.
Ne biçim bir aþkmýþ ki sefasýný sürmedim Bir araya gelince kedi köpek gibiydik Karanlýk sardý beni gün yüzünü görmedim Sonunda ayrýlýðýn en kötüsünü giydik Okunsa da yürekte kaybýmýz var selasý Bir türlü ölemedi þu Allah’ýn belasý.
Gelme hayat üstüme dedikçe içim þiþti Patlamak üzereyim korkuyorum yanmaktan Bir zamanlar siyahtý saçýma karlar düþtü Dilimde pas tadý var vefasýzý anmaktan Zevkine varamadým tutturmuyor ki yasý Bir türlü ölemedi þu Allah’ýn belasý.
Arada bir görünüp mah cemali gösterdi Yalandan naðme yapýp þu gönlümü ayarttý Her þeyin güzelini kendisine isterdi Adalet diye diye hep kendi yana tarttý Ömrümü yedi benim bu Allah’ýn belasý Bir türlü ölemedi þu Allah’ýn belasý.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.