Gidiyorum ay ýþýðým. Hoþçakal diyemeden, Sana veda edemeden, Göz göze bile gelemeden, Gidiyorum iþte, Seni son kez göremeden. Aklýmda sen, Kalbimde sen, Baktýðým her yerde, Her þeyde sen. Böyle gitmek ne zor bir bilsen... Ayaklarým yerlerde sürüyor. Gözüm arkada, Önümü deðil ardýmý görüyor. Yolda kim görse halime gülüyor. Güya gidiyorum. Gel gör ki, Yollar sürekli, Senin etrafýnda dönüyor. Az uzaklaþsam, Gündüz güneþim, Gece yýldýzým sönüyor. Ýþte öyle gidiyorum ay ýþýðým. Hani sorsan, Güya gitmeye alýþýðým. Ama bu kez çok baþka. Görsen karma karýþýðým. Çünkü ben sana hala aþýðým. Dün gibi, Önceki gün gibi, Aldýðým her nefeste olduðu gibi, Ben sana hep aþýðým. Ýlk günkü gibi, Yarýn gibi. Sonraki gün olacaðým gibi. Aþkýnla öleceðim gibi. Ben sana aþýðým ay ýþýðým. Son nefesim gibi. Yazýk ki gidiyorum, Akýlsýz gibi. Kal demiyorsun ya, Güya gidiyorum iþte, Buna gücüm varmýþ gibi.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.