Ve öðrenir insan
varlýðýn bir önemi yoktur yokluða erene deðin...
Baðýrýyorlar içimde ölüler
canhýraþ
kentin bütün ýþýklarýný yakýyorum aceleyle
Eylüle benziyor vakit
vakit dar
vakit kötü.
Yaþadýðýmýzý düþündüðümüz þu göðün
altý
üstüne
gelmiþ
altý kere
Ýsviçreli bilim adamlarý kitlesel yok oluþ diyor buna
biliyor muydun Aysel
Hiddetini anlýyorum inan
kavgayý
kaný
bozuk düzeni
mükellef seviþmeleri
anlýyorum
Anlýyorum da elimden ne geliyor...
Ýnceldiði yerden kokuyor yedi bölge yirmi bir bölüm
Ýnan farký yok birinin birinden
neresinden tutsam elimde kalýyor
Sis iniyor
göz göz görmüyor birbirine paralel bütün yaralar
daðlar denize iniyor uslanmadan an be an
Daðýnýklýðýmýn
kusuruna bakma
elim ayaðýma dolaþtý
öylece ses etmeden olduðum yerde defalarca kez
kendime döndüm ve dövündüm
Bildiðim hikayeler yarýmdý
bilmediklerime kýzdým
neye yaradý
O nasýl yaraydý
ne güzel kanadý
bir yarayý sevebilmenin feryadý isyanýndayým ben
Kýrýldý içerimde bir þey
unuttum adýmý.
Sisin içinde inceden inceye çiseleyen yaðmura yemin olsun
Çok sevmelerin ne adamý var ne kadýný
Göðsümde bir boþluk derme çatma þimdi herþey
Dökülüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.