MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

VARDI
hatayi31

VARDI


...Ve vefa vardý bir zaman
Çocukluðumuzun beyaz sayfalarýnda
Ýmece, yardýmlaþma ve birliktelik
en zor zamanlarda...

Kimi zaman komþunun buðdayýný taþýrdýk ambara
Ve Meryem Teyze hissemizi tayin ederdi iþ sonunda
Ne güzel bir mutluluktu buðday satýp gazoz içmek....

Ve ayný amaca hizmet vardý bir zaman
yaðmurun özlemiyle hiç usanmadan, yað ve bulgur toplamak
Gecenin karanlýðýnda sokak sokak, komþu komþu gezerek...
Ve heyecanýný yaþamak výdý výdýnýn çýðýrtkanlýðýnda
Ver Allah’ým verr.... ne sonsuz bir dua...

Ve sevdalar vardý bir zaman
Sevdiðini söyleyememek kadar delicesine
Ve kalplerde sýzýlar... ilacý zehrinde bulunan...
Ve aþklarýmýz vardý kalbimizden baþkasýna söylenmeyen...

Bir de kasetler vardý, bir de kasetler...
Bandýnda sevdamýzýn anlam bulduðu...
Ýþaret parmaðýyla sevgimizi geriye sardýðýmýz...
Sevdalar aynýydý, sevdalýlar farklý...
ve o yüzden kasetler evden eve misafir olurdu...

Ve kurban bayramlarý vardý bir zaman
Ramazandan sonra gününü saymaya baþladýðýmýz...
Ve bayramlar vardý, birimiz mangalý yakarken,
Diðerimiz zerzevatýný doðradýðýmýz...
Ve o zamanlar et yiyorduk gerçekten et...

Ve bir de komþularýmýz var dý...
Her gün birine misafir olduðumuz
veya misafir ettiðimiz....
Tuz bittiðinde ödüncümüz.
Tuz geldiðinde verdiðimiz...

Bir de yýldýzlarýmýz vardý
Sayarak bitiremediðimiz
Ve damlarýn üstünde teyiplerimiz
Hakký Bulut, Ferdi, Tatlýses çaldýðýmýz...
Ne söylerdi Ferdi abi:
Neyleyim sen yoksan eðer
Dünyanýn servetini...
Neyleyim sen yoksan eðer
Ahretin cennetini...
Ama þimdi... her þey servet...

Ve düðün yemeði lezzeti var dý dügünlerimizde...
Davul güm dediðinde kalbimiz zom derdi...
Gönlümüz ayaðýmýzdan daha önde giderdi cazlý düðünlere...
Elden ele dövme tabaðý taþýrdýk gazete serili masalara...
Ve yasaktý! büyüklerden önce oturmak takda masalara...
Yasaktý ama Hösün Hösün, domuzz gel gaþþýk buldum diyen
abilerimiz de vardý...

Vardý ...
Güzellikler vardý...
Ve düþlerimiz, hayallerimiz vardý ceblerimizde...
Fýrýn ekmeði yemek gibi, bayramlýk giymek. dürüm yemek gibi...
Ve çýkarsýz gülümsemelerimiz var dý
Ve engel tanýmaz heyecanlarýmýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.