NEFİS
Ýnsan doðar içi dýþý temizdir
Þeytan göz kestirir göze semizdir
Bilinmez ki hayat bizim nemizdir
Bilen büyüklere sorman gerekir.
Ýlk tanýnan büyük, anadýr ana
Bütün ilgi sevgi hep ondan yana
Kazanýrsan onu ne mutlu sana
Ana sevgisini dermen gerekir.
Baba sever amma, o hep kenarda
Sýra daðdýr, evlat kalýrsa darda
Gölgesi aðýrdýr, hep o ayarda
Saygýyý önüne sermen gerekir.
Nefsin mertebesi dörttür denilir
Emmare, levvame zaten bilinir
Ýlham alýp mutmainde gülünür
Nefis zincirini kýrman gerekir.
Daha nice yollar var ki gidene
Rad(z)iye merd(z)iye sabýr edene
Nefsi kâmile’ye gitmeyi dene
Dünya ya dair’i, dürmen gerekir.
Allah’ýn sevgisi edeple baþlar
Edep, hizmet, himmet sýralý taþlar
Kalp gönüle döner dökülür yaþlar
Ýrfan mektebine girmen gerekir.
Kolay deðil Hak yol, dikenli yollar
Ahtapottur sanki nefsâni kollar
Yolun büyükleri derviþi kollar
Bir pîrin elinden ferman gerekir.
Yunus, deðil amel odunun bile
Eðrisini almaz ne büyük çile
Nefsine eziyet kolaydýr dile
Sabredecek gönle, derman gerekir.
Behlül ders verirsin, senin halin ne
Þükür mü isyan mý senin dilin ne
Sevgi mi nefret mi senin yolun ne
Bu yolda kararý vermen gerekir.
20.07.2017
Mustafa Zincirkýran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.