HAYATA DAİR
Hayat, sýrrýn içinde, çözülmeyen sýr gibi.
Ne üstünü anlarsýn, ne de görünür dibi.
Kimine çok boþ gelir, kimi de dolu görür,
Kimi baþlarken biter, kimi en sona yürür.
Ömür; kader kýsmetin, yörüngesinde döner,
Bazen yýldýzlý gece, bazen güneþ de söner.
Hüzün yüklü garibin, hiç gülmüyor talihi,
Haline razý olup, der; “Takdir-i Ýlahi”.
Zevk ve sefa içinde, yüzenler var binlerce,
Gönlü sefayla dolu, sürüp gider günlerce.
Kýsmeti bol olanlar, doldururken tasýný,
Fakir, kuru ekmeðin, tutuyor hep yasýný.
Hayat uzun bir yoldur, yolcularý bitmiyor,
Hayatý anlamaya, koca ömür yetmiyor.
Kaderine darýlýp, yýkýlan var köþede,
Sanki payý hiç yoktur, mutlulukta neþede.
Gönülden sevenler var, yolcusudur düþlerin,
Macerasý hiç bitmez, sevda denen iþlerin.
Dokunmak isteyen çok, gökteki yýldýzlara,
Umudun gölgesinde, kavuþurken yazlara.
Bir yudumluk su gibi, sanki yaþanýlan an,
Bitecek olan ömre, ne çok sevin ne de yan!
Gelenler elbet göçer, düþünüp buna alýþ,
Fani olan bu handa, mutlu olmaya çalýþ!
Mahmut KILIÇOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.