Kurbanım iki

Kurbaným

Bu sessiz gidiþin boynumu büktü
Kýrk yýllýk ömrümü söktü kurbaným
Sanki gözlerime bir bulut çöktü
Kaynadý içime döktü kurbaným

Huzun þimþeðini üstüme çaktý
Her gün can evimde ateþler yaktý
Dostlar bu derdime onmazdan baktý
Tabibler elini çekti kurbaným

Yokluðun bir matem deliyor baðrým
Sessiz çýðlýklarým duyulmaz çaðrým
Bu vuslat sancýsý çekilmez aðrým
Hasret sol yanýmý yaktý kurbaným

Zamana koþtukça artýyor sancým
Sensiz geçen güne bitmiyor hýncým
Döküldü gözümden savruldu incim
Dideler sel oldu aktý kurbaným

Boþa viran etme Gönül köþkünü
Kapýdan çevirme gel bu düþkünü
Hakir görüp ziyan etme aþkýný
Gönül menzilinden çýktý kurbaným

Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: