MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gülce
farzımuhal

Gülce


Gözlerine bakamadým, utandý adamlýðým
Acýnýn resmi diye , yüzünü sarmaladým
bulutsuz akþamlarýn en müphem gölgesine
Bir yanda utançlarýn en kahpesiydi þehir
Sokuldukça suskular,kentin en mahrem bölgesine

Ýlk gününde esareti tatmýþ gönül ilmiði
Sahipsizlik alev alev tenini yalar
Ülkesine dargýn doðan bebeði
Annesinin billur sesi oyalar

Mestur bir yýldýzdýn oysa ,güneþ sýzdýran
Kahrýný çehresinde süs diye taþýyan gülce
Kýrlangýç öksüzlüðüyle erkenden yola koyulup
Her kalpte hamra bir yangýn býrakmalýydýn

Müphem dudaklardan dökülen kan rengi emir
kürerken insanlýðýn son kertesini
Kýrýlmalý boy aynalarý insanlarýn bir bir
Dünyanýn tüm kulaklarý dikkat kesilip
Dinlemeli senin cýlýz sesini

Çýldýrmalý þehir , nehirler ters akmalý
Köþesine çekilmeli hümanist þövalyeler
Daha fazla bakma yüzüme lütfen
Bakýþlarýn adamlýðýmý deler


Farzýmuhal parantezinde

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.