hayat denýlen yaþamda bir tarafýmýz gülerken, diger yarým tarafýmýz mutlaka hüzünlü kalýr ya. anladým derken birden,bir sitem gibi yaþamak, elde var bir kazanç, kaybetmek onun ardýnda. tüm küheydanlýgýyla sarmalayan çaresizlikle, þaþýyor olsanda,iþte hayatýn kendisidir yaþanan.. düþünüyorum onca hengamede þaþkýn kalýnca, anlamadýgýmý gördüm,adýný koymakta çaresizce. zorlanan bir garip yolcuyum dünya konvoyunda, yürü ya kul çaremi var,doldur boþalt dünyasýnda. kaderde yazýlandan baþka yaþam yok anlasana, kaybolup gitmekmiþ bir bir çýktýgýn basamaklarda. var sandýgýn sevginin,yüreginde olan kýrýntýlarýyla,. mecburen yürüyeceksin bu hayat yolculugunda.
meral tice Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.