BİR BAKARSIN
Bir bakarsýn, deli gönül uçuvermiþ daðlara,
Bazen býrakýr kendini, kýrlara,ovalara.
Baharlar gelir, rengarenk çiçekler açar gönlüm,
Arý misali kanatlanýr, özler arar, yönüm.
Bir bakarsýn durgundur, fýrtýna öncesi sessiz,
Ruhunu teslim etmiþ, ölüler gibi nefessiz.
Bir ara ben sonbahar, çýplak dallar, kasvet yüklü,
Kaçar dururum insanlardan, yer ararým büklü.
Bir bakarsýn, ahu vah ile virane, aðlarým,
Bak yanar köz olur hayat, þu baðrýmý daðlarým.
Kara kýþ olur, kara bulutlar çöker üstüme,
Gökler yýkýlýr, þimþekler hücum eder örtüme.
Neylersin ki hayat, bir baharsýn, bir kýþsýn iþte,
Bir yolcuyuz kervanda, kah çýkýþta, kah iniþte.
Rabbim kolay kýlsýn, zorumuzu eylesin bahar,
Güller açsýn yüzümüzde, kimseyi koymasýn dar.
Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Yıldırım Çevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.