ÖLDÜRDÜN BENİ!
Kan aðlýyor yüreðim memleketime baktýkça
Hüzün yaðýyor gönlümün enginlerine
Küskün yalnýzlýðým daðlarda gezinir hoyratça
Ne bir menekþe kokusu, ne de ýhlamur
Vuruyor bam telime ayazlarýn en sert þamarý
Suskunluðuma üþüþüyor zalim sevdanýn çýðlýklarý!
Ah! yedi düvele yenilmeyen tunç yürekli Türk’lerdik
Sesimiz dalga dalga yayýlýrdý ta Ötüken’den
Kim bize zincir vuracakmýþ diye kahkaha atardýk
Boz yeleli atlarým kiþnerken arz çiçeklenirdi
Mazlumlara bayram, zalimlere cehennem olurduk
Mayasý bozuklara býraktýðýn devlet ne hale geldi, aðla!
Memleket yanmýþ, kül olmuþ cennet bahçelerimde
Yalan hüküm sürmüþ akýl tutulmalarýnda
Bir kutlu ülküye inandým sevda yolunda
Her þey de riyakarlýk inançtan öte kandýrmaca
Halbuki ne çok sevdalanmýþtým, sevmiþtim seni
Yarýnlarýn umutlarýna karlar yaðdýrýp öldürdün! beni!
Zafer Direniþ
...
16Temmuz 2017 Pazar 13.25 Akþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.