Sarar Yaşam İpliğimi, Zalimce Bir Çıkrık.

Tanýyamaz oldum bu þehri, kaldýrýmlarýnda,
Caddeleri dar sokaklarca, çýkmaz,
Görünmez oldu sevgilinin hayali,
Çýkmaz sokaklarýnda.
Kör etti güzelliðin gözlerimi,
Görmüyorum sahillerinde gezindiðim mavilikleri,
Yok olmuþça mavi gözler belleðimde,
Yoksun, ne florasanlarda,
Ne de neon ýþýklarýnda.

Yosun tutmuþ taþlarcasýna yüreðim,
Tutuþan ateþi sönmüþ, zemheri ayazýnda,
Volkanlarým da küllenmiþ ne yazýk,
Sevda naðmeleri yok artýk,
Kýrýk telli sazýmda.
Raksýný izlediðim rast makamýnda,
Bestelerim üzgün;
Üzgünce sözcükler, boynu buruk dizelerimde,
Hüzünlü naðmeler inliyor,
Hüzzamca, bestelerimde.

Ey yalnýzlýklarýmýn perisi,
Ulaþýlmaz yollarýndayým sevdanýn,
Ses vermez daðlarýn zirvelerindeki rüzgâr,
Ulaþmaz sesin, kaybolmuþ anýlarýmdan endamýn.
Yalnýzlýðýnla girdiðin kalbimde yoksun,
Noksan, bir yaným sensiz, kalbim de kýrýk,
Sýyrýlmýþ kollarýmdan sardýðým ruhun,
Sarar yaþam ipliðimi, zalimce bir çýkrýk.

Ey gönlümdeki sevda lavlarýnýn volkaný,
Razýyým cehennemce ateþinde yanmaða,
Buz kesmiþ sensiz, üfle tutuþsun sevdam,
Ben hazýrým yeniden
Sevginle yunmaða.
Sunak taþýnda kurban olmak istiyorum,
Gelmesin göklerden koç
Kes boynumu Ýsmail’ce,
Sensiz zindansa neylerim yaþamý,
Sensiz güneþim,
Gündüzüm gece.

04.Mayýs.2008 00.05

Sosyal Medyada Paylaşın: