BİR RESİMDİ SADECE

Bir resimdi sadece;

Eniyle boyuyla, rengiyle, kokusuyla, kumaþýyla

Hiç kýpýrdamadan öylece donuk donuk bakan

Bir çift yürek, iki çift göz, birbirine sýkýca kenetli eller vardý içinde…



Bir resimdi sadece;

Zamanýn derelerinde akýp donup kalmýþ bir nehir,

Maziden dökülen bir sonbahar yapraðý,

Çehremizde hep ayný ifade hep ayný tebessüm

Bu an hiç bitmesin hiç gitmesin elimizden, ellerimizden, diye

Coþkun bir sevinç, derin bir hüzün vardý donuk gözlerde


Ne de olsa bir resimdi sadece;

Dokunsan, uzatsan o küçük ellerini

Yakmazdý belki ama hal dilinde bir gariplik bir azap vardý,

Maziye bakan eller kýrýlsýn! dercesine bir hali vardý üstünde



Acý üstüne acý, özlem üstüne özlem, hüzün üstüne hüzün

Gözlerim kanla dolsa da yok çare;

Sen o küçük resimden bir anda çýkýp gelmezsin yinede



Bir resimdin sadece;

Duymazdýn hýçkýrýklarýmý, hissetmezdin haykýrýþlarýmý

Uzatamazdýn ellerini, bana geçmiþten seslendiðin gibi;

-Gel götür beni buralardan, ben seninim sende benim! diyemezdin



Kahrolasýca bir resimdi sadece;

-Seni bütün ruhumla seviyorum desem duymazdýn beni

Elimi uzatsam ellerine hissetmezdin, bakardýn yine donuk donuk

Yüreðim yangýn alevi Eftelyam, neredesin! diye yutkunsam sana

Yine gelmez, yüreðime son kez de olsa basamazdým seni,

Dokunamazdým o sýcacýk saçlarýna, koklayamazdým,

Ne de olsa kahrolasý bir resimdi sadece…
Sosyal Medyada Paylaşın: