AKŞAM GÜNEŞİ
Akþam güneþi batarken ufukta ,
Kýzýllýða büründü gök kubbe ,bir solukta .
Bir aþk þarkýsýný mýrýldadý dudaklar ,
Yaktý bedendeki ateþi ,Kül oldu sevdalar .
Ay tutulmada hüzün sonrasý ,
Ýçime çöktü hasret belasý .
Sen yoksun yine , tutulmadý sözün ,
Artýrdý yüreðimdeki sancýyý ,içime çöktü hüzün .
Mor salkýmý çiçekler topladým koklayasýn ,
Gözlerimin rengini sana hatýrlatsýn .
Hoyrat sevilerinde kalmadý tat ,
Yine acýmasýzsýn ve rahat .
Sana anlatacaklarým vardý ,
Düðümlendi kelimeler , boðazýmda kaldý.
Bitmeli artýk bu öfke ve kin ,
Sözleþmiþtik ,hani ömür boyu sevecektin .
Vurdun ayaðýma parangalarý ,
Söndü hayatýmýn yarýnlarý .
Muhittin GÜNERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin GÜNERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.