MIHLANMIŞIM ISSIZ GÖZLERİNDE

Bir yelkenliyim ben
Demir atmýþ beklerim
Issýz sularýnda gözlerinin

Ne poyraz ne kara yel
Kýmýldatmaz iplerimi
Mýh gibi çakýlmýþým
Afaklar kadar ýssýz gözlerinde

Ne yana çevirsem baþýmý
Gözlerin var, ve içinde hep ben
Bazen öfke saçarlar,
Duman katmaný gibi
Bazen köpürür bakýþlarýn
Deniz dalgasý gibi

Kumsallarýn görünür
Uçsuz bucaksýz ve ýssýz
Bazen göç eder bakýþlarým
Gözlerindeki ýssýz ufkun arkasýna
Orada görürüm kendimi

Bir dað yüklenir gözlerine dik yamaçlarý olan
Ben göçmen kuþu, takýlýrým o yamaçlara

Görürüm,
Kirpiklerin deðmek istemez birbirine
Düþürmemek için beni
Saklarsýn göz kapaklarýnda
Biliyorum,
Görüyorum, ben ordayým hep
Oradayým iþte

Gözlerinin o ýssýz ufuðunda
Uykularýnda ve uyandýðýnda
Aðladýðýnda
Düþmeyen bendim gözlerinden
Görürüm hep kendimi
Çünkü
Mýhlanmýþým ýssýz gözlerinde


Hülyanna
Sosyal Medyada Paylaşın: