Bilsen ki, nefesine ben ne kadar muhtacým Kýzgýn çöl ortasýnda damla su arar gibi Yýllar var ki sevgine, bakýþlarýna açým Bir hasret ateþinin içinde yanar gibi
Rüzgarlara takýlan kuru yaprak gibiyim Elden ele savrulup meçhule gidiyorum Sana mahkum hayatýn, kaderin esiriyim Hasretlik acýsýný an be an tadýyorum
Kulaklarým hep seste, gözüm yollarý gözler Her seherde güneþle doðmaný bekliyorum Ruhum hep seni arar,candan gönülden özler Sonsuz bir sabýr ile günü güne ekliyorum
Bir kuþ kanat çarpýnca sen geldin sanýyorum Yüreðim kanatlanýr içime sýðmaz olur Yaþanan her lahzayý yeniden anýyorum Dileðim o ki, bir gün, her can canýný bulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.