Birgün herkes gibi bende bu diyardan göçmüþ olacaðým Toðraðýmda papatyalar tohum olup açacaðým Ruhum bedenimden ayrýlýp sonsuzluða ulaþacaðým Ama seni seviyorum deyiþini iliklerime kadar hissediyor olacaðým Her gece göz yaþlarýmý hüznüm ile birleþtirdim Her sabah uyandýðýmda senden önce Ölebilmeyi diledim Sensizlik yüreðimi yakarcasýna kavuruyor bilmeni istedim Al benide yanýbaþýna sensizlik canýmý çok acýtýyor yüreðim Sensizlik canýmý öyle yakýyor iþte Sokaklara çýkamýyorum sensizliði sorup yüreðimi acýtmasýnlar diye Leyla ile mecnu’nun aþkýný bilirim bilmesinede Bizim yarým kalan aþkýmýzýn hesabýný kim soracak söylesene..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Servet Kaan Güldü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.