Yere göðe sýðmayan,ele avuca gelmeyen yanlarýmýzý yitirdik
Gecenin kör karanlýðýnda yüreðime ay gibi doðan
Ve bir bebeðin ana kucaðýnda can bulmasý gibi
Tenimde büyüyen içime iþleyen sevdaný öldürdüm az önce...
___Ne oldu da nefesin tuz olurken dudaklarýma
___Þimdi toz oldu avuçlarýmda?
Gülümsediðini gördüðümde gül bahçesi açardý gönlümde
Gülleri dalýndan koparmaya kýyamazken
Sen hiç utanmadýn,hiç korkmadýn
Gönlümü darmadaðýn edip çekip gitmeye...
_____________Ve sen hep öldürdün beni CAN alýcý gülüþünle...
____Yalancý cümlelerin içinde kaybettik birbirimizi
Sorgulamalar baþlamadan içimize düþen kurtlar yedi bitirdi beynimizi
Aldýrýþ etmeden büyüyen yüreðimiz vardý oysa
Þimdi aldanmýþlýklara aldýrmýþ her nedense
Sigaramdan düþen küller gibi hayallerim
Yüreðim üzerine izmaritler basýlmýþ kül tablasý sanki
Gözümden düþenlerin ise haddi hesabý yok.
___Ve ONLAR...günaha girerler ;
__________Hangi rüzgarýn önüne kapýldýlarsa....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.