AKLIM MARDİNDE KALDI
Nasip imiþ sürgün gittim Mardin’e
Hayran kaldým Artuklu’nun yurduna
Dost olmuþtum Mardin’in her ferdine
Gönlüm sevgiden bir denize daldý
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Minareden ezan, kiliseden çan
Sesleri duyulur gelince zaman
Böyle hoþ görüye dayanýr mý can
Geçmiþte taassup ne canlar aldý
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Mardin kalesini gezmek isterdim
Gezmek için çaba bile gösterdim
Telefonla ýsrar ettim bastýrdým
Katý kurallardan bu millet yýldý
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Evler taþ, mediven taþ, parkedir yollar
Abbâra denilir sokak tuneller
Her biri tarihtir bazý okullar
Çöl tozu rüzgarla Mardi^’i buldu
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Kale Hasankeyf’te, Sarnýç Dâra’da
Ýlk defa seyrettim ufku karada
Sýnýrla yüz yüze geldim orada
Sýnýrdaki teller baðrýmý deldi
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Mardin-Midyat telkâri ’de sanatkâr
Müslümaný Süryani’si sebatkâr
Müþteriye tevazuda fedakâr
Dinler þehri Mardin beni de aldý
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Mardin’de iþlenen beyazdýr taþlar
Yerini beðenir solmaya baþlar
Öpülesi eller ne güzel iþler
Sanatta estetik ön plandaydý
Geldim ama aklým Mardin’de Kaldý.
Ulu Cami ihtiþamla ünlenir
Sakalý Þerif’le gözler nemlenir
Duygulanýr ki boðaz düðümlenir
Þanlý ecdat hizmeti görev bildi
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Kasýmiye Zinciriye medrese
Ayak izi yadigârdýr herkese
Ýçerdeyken sizde kalmaz vesvese
Kalbin tercümaný göz ile dildi
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Þehidiye terasýna gezenler uðrar
Akþam yerde yýldýzlarýn aksi var
Kalenin boynunda ki gerdanlýklar
Akþamlarý Mardin gönlüme doldu
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
Her doðan günbegün ölüme koþar
Gafil avlananlar bu hale þaþar
Nefis son nefeste insaný boþar
Behlül’üm düþünsem ne ömrüm kaldý
Geldim ama aklým Mardin’de kaldý.
11 Eylül 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.