Qorkuram....
Qorxuram...
Bir məmura...
Hər aðýzdan bir söz çýxýr qorxuram,
Þər,bohtanlar evlər yýxýr qorxuram.
Hərdən durub istəyirəm düz deyəm,
Məmur süzüb tərs-tərs baxýr,qorxuram.
Üzə duran məkirliyə söz dedim,
Gördüm məni əzib,sýxýr, qorxuram.
“Kim eþþəkdi mən də ona bir palan”,
Mən palaný eþþək yýxýr,qorxuram...
Yalanlarsa þüar kimi səslənib
Çirkabýný düzə yaxýr qorxuram.
Qarný tuluq məmurumun gözü ac,
Nə görürsə doymur týxýr,qorxuram.
Söz salanda namus,qeyrət,þərəfdən
Þimþək kimi dözmür,çaxýr,qorxuram.
Dövlət,millət hissiyatý yox bunun,
Rüþvət səmtə su tək axýr qorxuram.
Bir bəladýr xasiyyəti,iþ-gücü,
Hikkəsindən öküz saðýr,qorxuram.
Tələsinin gücü vədlə məkirli,
Haqqa þərli sözlər yaðýr qorxuram.
Çox öyüyür son zamanlar þübhəli,
Vaxt yetiþir,sanma pýxýr,qorxuram.
Mənəm-mənəm deyən rüþvət xəstəsin,
Sonda olur halý aðýr,qorxuram...
Həyat belə,söz də gəlmir heç dilə,
Ömür-gün də olur paxýr,qorxuram...
2016.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Məmmədov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.