BÖLÜNMEYELİM.

Allah’ým bu rüyamý, nedir halimiz böyle.
Bu kâbus bitecek mi, yalvarýrým sen söyle.

Þu mübarek günlerde, bu ayrýþma nedendir.
Bizi yönetenlerse, ayrýþmayý sevendir.

Bile bile toplumu, geriyor siyasiler.
Hak, adalet diyene, kýzýyor baþtakiler.

Bir ülkede hak yoksa, huzur mutluluk olmaz.
Adalet olmayýnca, dirlik ve düzen kalmaz.

Gerginlik sevdasýndan, vazgeçmiyor muktedir.
Terör mevzu olunca, açýlým oldu tedbir.

Yaptýklarý anlaþma, neticesiz bitince.
Þaþtý kaldý yöneten, hainlik bitmeyince.

Bu yanlýþýn sonucu, acý oldu devlete.
Þehitler tabutlarda, döndüler bu millete.

Ülkede huzur da yok, hak hukuk rafa kalktý.
Demokrasi ne demek, hile sandýðý yaktý.

Adalet arayanlar, döküldüler yollara.
Menfaati olanlar, karþý çýktý onlara.

Asker, sivil ve polis, bu devletin deðil mi?
Sizin isteðinizle, bu millet bölünür mü?

Bu cennet ülkemizi, yaptýnýz bir cehennem.
Millet acý çekerken, benimde yanar sinem.
Kavga kargaþa ölüm, tutuklu hapis zindan.
Korkutuldu insanlar, size kaldý her mekân.

Bir kiþi emir verir, tartýþýlmaz o bilir.
Kararý yanlýþ olsa, devletin sonu gelir.

Okul, kýþla ve cami, siyasetten arýnsýn.
Karýþma adalete, tarafsýz karar alsýn.

Yolun sonunda ýþýk, sabreden görünecek.
Haksýzlýk yapanlarýn, defteri dürülecek.

Atatürk ilkeleri, hedef olsun ey millet.
Bu kara günler geçer, ebedi yaþar devlet.


HÝLMÝ CAN.
27.HAZÝRAN.2017.
(4678)
Adalet yürüyüþü devam ediyor.


Bu þiir Ramazan içersinde yazýldý.





Sosyal Medyada Paylaşın: