Hüzün saðýyor gecenin parmaklarý isteksizce zamandan
Kýrýlgan ve ürkek, ay ýþýðýnda asýlý kalmýþ gözlerim
Yýlgýnlýðýný taþýyor en derin ummanýn ýssýzlýðýndan
Ne bir sesi, ne bir esintisi var, bitkin gülümsemelerim.
Ah! Dudaklarýnýn kývrýmlarýna yerleþir hüznüm, kýyamam!
Oysa gülmeli hep ahu gözlerin, nevbahar kokulu rüzgâr
Bir deli yaðmur sevdan, avuçlarýmdan kayar gider tutamam
Solgun renklerime inat, gökkuþaðý giyinmiþ yýllarýn var.
Doðar mý, yalnýzlýðýn karanlýðýna gözlerinde ki ýþýk?
Yitirmek korkusu mu, kabulleniþim bitimli sevdalarý?
Acýmasýz son ürkütmez, yaslý gönlüm gitmelere alýþýk
Hazan’da ne kadar yaþatýlýr ki rengârenk bahar dallarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.