Sanki Ömrüm Sensin
yetim bir özlem var içimde
yitik bir þiir kadar yaralýyým
ah kanadý kýrýk serçe
dalýndan düþen yaprak
solan çiçek
yüreðimle beslenen sevda
adýna ne sevdalar büyüttüm
ne þiirler yazdým
yüreðim nasýr tuttu
yüreðim köreldi
yine adýnla baþlayan þiirlerle sabahladým
adýnla baþlayan þiirlerle uyandým karanlýk uykularýmdan
sessizce içime damlayan bir yaðmur damlasý gibi
içimin tüm sokaklarýný zapt ediyorsun
tüm zindanlarda idama duruyorum
bedenim yangýn yeri
ve adýna yazýlan her þiirde yüreðimi idama tutuyorum
bir umutsun sen
sen bir çiçekten daha güzel
bir ýrmaktan daha berrak
ve bir þiir kadar sevda dolu
sonra seni anýmsatan tüm karanlýklarda boðuyorlar beni
tüm zindanlarda çürüyen benim bedenim
dudaklarýma kývrýlan bir serçenin
sesinde seni öpüyorum
kanadý kýrýk
yüreði yaralý
yetim bir çocuðum bu þehirde
sanki ömrüm sensin
ve ömrümün geri kalaný sana ait gibi
seni sende yaþamaya and içtim sevgilim
yüreðime seni giydirdim
sen yorgunuyum, sensizim
biraz sevilmeye ihtiyacým var
birazda sarýlmaya, birazda ellerini tutmaya
simdi gidip dönmeyeceðim bir þiir’de
sensiz geçen zamaný öldürüyorum
sen yoksun, ben ölü-yorum bu þehirde
sanki ellerin göðsümün üstünde duruyor
kalbimin sesini dinliyorsun
ve ben ellerinden kokunu içime çeker gibi seviyorum seni
ibrahim dalkýlýç
08/07/2017
23:23 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.