Çocukken büyüyorum diye mutlu oluyordum, Þimdi; keþke çocukluðuma geri gitsem diyorum, Büyüdükçe acýlarým büyüyor, her geçen yýl ardýma bakýyorum Her ardýma döndüðümde de sadece, geride býraktýklarýmý görüyorum...
Bazý anlar gelir, hayat deli bir fýrtýna gibi tutar kolundan savurmuþ, Gönlün çýkmazlara girer bazen, kýþýn ortasýnda baharý yaþatýrmýþ, Hani hayat yokuþlarý týrmandýrýrmýþ ya, bir bakmýþsýn düz yola çýkarmýþ, Kocaman bir kutu gibiymiþ hayat, anladým ki içi sürprizlerle doluymuþ...
Artýk her doðum günümde, biraz daha kederli uyanýyorum gelen sabaha. Mutluluðun o rengarenk resmini yapmak yerine her mýsralarýmda, Kan damlayan þiirler yazýyorum yine, bu doðum günümde sana.... Ýyi ki doðmuþum diyemediðim bir doðum günümü daha, sensiz yaþýyorum unutma...?!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Servet Kaan Güldü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.