YARINLAR BENİM ...

Coþuyor ýrmaklar,
Ýçimde tarifsiz ...
Anlamsýz tüm her þey ,
Kelimeler kifayetsiz .
Sensiz ,
Sen ; kaldýrýmlarýn
Parýltýlý incisi ,
Düþlerimin prensesisin .
Yýldýzýmsýn geceleri
Gündüzleri güneþimsin .
Sen , bensiz
Ben , sensiz
Hayalin karþýmda hep ,
Gece ve gündüz .
Gözlerim kapalý ,
Her yer toz pembe
Çizmek istedim resmini ,
Dün gece düþümde
Bitmedi bir türlü ,
Tuvalim kaldý yarým .
Uyandýðýmda hâlâ
Kendimi ,
Düþteyim sandým .
El deðmemiþ ,
Duygularým vardý sana
Ýçimde beslediðim ...
Söylemek istedim ,
Lakin bir türlü
Söyleyemedim .
Yarým kalan
Tuval gibi ,
Kaldý yarým
Söyleyeceklerim .
Ama bir gün
Mutlaka ;
Söyleyeceðim
Seni sevdiðimi
Çünkü yarýnlar
Yarýnlar benim ...



---------- ( 2003 )















Sosyal Medyada Paylaşın: