Şu efkar...

Þu efkar...

Yýldýzlar sýralý sýralý geçiyor, ana gözlerim takýlý kaldý,
Böyle günlerde evde durulur mu hiç, böyle zaman zor,
Giysilerim kalýn olsa da yinede soðuðun tesiri üþütmek,
Üþümek bana göre deðil, aþk var bende sönmeyen kor...

Soðuðun etkisiyle, kaskatý kesilirsin, ruhunda donar,
Ay tutulmasýný izlerken, unutma unutma dedi bir ses,
Uzaktan belli belirsiz sesler duyulmaya baþladýðýnda,
Köpek havlamasý da karýþýnca, köþeye sindi, herkes...


Gecenin göz alabildiðine bir güzelliði vardý, bu gecenin,
Cevre halký tutulmayý izlemeye, çok erkenden gelmiþti,
Trafo arýzalandý, tüm çevre elektrikler kesildi, gecede,
Bu gecede, efkarý mý yaþatmayý, sanki trafoda istemiþti..


Þehrin üstünde gece, gecede, gökte-yerde bir ayaz,
Bu gece, sadece soðuk hava var, ve sadece, rüzgar,
Soðuða karanlýðý kattýk, ne yaþadýk þu göðün altýnda,
Tutulma olmasý bahane ben de, tükenmeyen, þu efkar...

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)

© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: