Kaderim demedim

Ben...
Ne çileler
Çektim, gözyaþý döktüm
Sýr olan derdimi
kimseye söyleyemedim

Yalvardým,
yakardým, umutlandým,
þikayet etmedim
Bir ömür hicranýmla
hasret yaþadým, hüzünle
sabahladým dertlenmedim

Ben bu hasrete,
alýp götüren ümide, yad
ettikçe yaþadýðým firkate razýydým,
kaderim buymuþ demedim

Çünkü ben
taliptim, umut edendim,
hasret ve firkatle
ömür tüketendim, akýl ve
irade sahibi olduðumu bilendim

Bilmem ki...
Niçin böyle suskunsun
Gecenin alýp götüren sahnesinde
sanki dalgýn okyanussun

Sýr
olur kelimeler,
çýkmak isteyen cümleler
melal nasýl konuþsun
Ne vakit kelam etsem baþýný
öne eðer, sessizce dinler
ve sonra yine içime dert olursun

Neyleyim...
Takýyý, tasmayý
Þan için riyaya kaçmayý
Hakkýyla
insanlaþmadýkça sevdayý

Bana
maskeler taktýracak
arzuyu, hevayý. Bilmem ki
nasýl bir yarýþ içindesin,
hiç dur durak bilmezsin

Her fýrsatta
hevesin için insana
huzur ve sürur imkaný vermezsin

Arzun
yerine geldikçe
bir baþkasýn, gelmedikçe
ise yüzü düþmüþ, anlaþýlmaz
bir hissiyat sahibi cansýn

Zalimler..
Hiç düþünmeden
katlederler
Ýnsanlýk nedir bilmezler,
lafazanlýða girerler

Babalar
gözyaþlarýyla
çocuklarýný topraða gömerler
Anneler çaresizlik içinde
feryat ederek dizlerini döverler

Mazlum
ve maðdura sahip
çýkanlara karþý hainler
ittifak içindeler.Fani olan için
kendilerinden geçerler,

ebediyeti
ve hesaba çekilmeyi
bilmezler.Ecnebiler rahiplerin
karþýsýnda suçlarýný itiraf ederek,
günah çýkarttýk derler,

ya uþaklar,
yerli hainler nereye gidecekler
Ýnsan olmak dururken,
hainliði, nifaký, þer olaný, ihtiras
ve zulmü seçenler, þirk ve tuðyan
içinde ecel vaktinde ah u figan edecekler

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: