þa
KENDİLİK
KENDÝLÝK
Ýçimizdeki çocuk,
Hala cenin pozisyonundaki
Büyütülmüþlüðüm içindeki küçük
Kendime kýzdýðýmda korkan
Baðýrdýðýmda yüzünü elleriyle kapatan
Üzerime geldiðinizde aðlayan…
Þimdi uyku vaktin!
Bana korkularýmý mý anlatacaksýn yine
Kâbuslarýmý sen mi kuruyorsun her gece
Sen mi vuruyorsun içime çaresizce!...
Durulmayan düþüncelerimi kördüðüm eden
Ýlmik ilmik baðlayan aklýmý
Takýntýlarým senin tutsaklýðýndan mý?
Sen mi yaratýyorsun kaygýmý
Boðazým düðümleniyor
Hatýrlamýyorum bazen ismimi bile
Sen mi kapatýyorsun algýmý
Memleket topraðý kokuyor
Ve þubat karýnda anne çorbasý
Þarkýlarda aðlayan sesimi duyuyorum
Kýrýntýlarýmý topluyorum iþ dönüþü
Seyrediyorum yavaþ yavaþ benliðimde kopuþu
Günden güne artýyor baþ aðrýlarým
Küçük ev kazalarým, dalgýnlýklarým
Kendime mi saldýrýyorum
Ýçime aðlayýþlarým sana mý sýzýyor
Uzaklaþýyorsun benden
Sen uzaklaþtýkça
Korkmaya baþlýyorum kendimden
Bir yabancýyý görüyorum kendime baktýkça
Anne sesiydi en baþýnda
Þimdi bir tespihle sakinleþiyorum
Hani diyorum elimde bir þey olsun ardýna saklandýðým
Ya da duvar olsun arkamda
Sakladýkça tedirginliðimi
Aþikâr oluyorum
Ürkekliðimi görüyorlar mý?
Ya acý çekmemek için
Ýnsanlardan uzaklaþmamý…
Yasýmý tutuyorum
Her parçam ayrý yerde
Ne kadar hatýrda tutmaya çalýþýrsam anýlarý
O kadar çok unutuyorum
Ninnileri sen mi söylüyorsun bana
Acýlarýmý avutmak için
Sadece uyuyorum
Her hatamda baþýna vurduðum
Çimdiklediðim çocuk
Ýçimden ince sesi geliyor
Emekleme çaðýnda,
Dilim sürçtüðünde karþýma çýkýyor
Elimden tut yürüt beni diye sesleniyor
Kýrgýnlýðýmý okþuyorum ilk defa
Bellek sükûnetin dibini görüyor
Býrakýn, kendim için aðlýyorum bu defa.
H.KURUM
ÝSTANBUL/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.