Beynimde fýrtýnalar kopuyor sessiz sessiz
Yürüyorum sanki mayýnlarýn üzerinde
Ürkek ceylan gibi attýðým her adým
Korkularým var
Bir felakete sürükleyecekmiþ gibi
Konuþmuyordum
Susmuþtu beynimdeki düþünceler
Haykýrmak istiyordum bazen
Nafile; lal oldu dilim,
Boðazýmda düðüm düðüm oluyor
Anlatmak istediklerim
Anlatamýyorum
Cesaretimi toplayýp
Yeter artýk diyemiyorum
Yeter artýk bende sevmek sevilmek
Doyasýya yaþamak
Nefes almak istiyorum
Bana “seni seviyorum” denildiðinde
Korkular biriktirdim kendimce
Kýramadým belki gururumu inadýmý
Yaklaþtýkça bana
Kaçtým sevgiden aþk’tan ve kendimden
Ne kadar zordur?
Mutlu olma ihtimalini elimizin tersiyle ittirip
Sýrtýmýzý dönüp gitmek
Her susuþum bir cevap
Sabrým ise duam olsun canýmý yakanlara
Hapsetmiþtim duygularýmý
Çýkarsýnlar mahkemede hakim karþýsýna
Son duruþmasý yapýlsýn
Son sözüm, beratýmý istiyorum
Benimde yüreðimin hazaný bitsin
Bahar gelsin yeþersin sevgiler
Yaðmurda sýrýlsýklam ýslanýp
Kuytu bir köþe aranýr ya
Bende yüreðiyle sarýp sarmalayacak
Nefesinin sýcaklýðýyla ýsýtacak,
Yüreðim karanlýktaydý aydýnlatacak birini aradým
Ne yeminler etmiþtim uzak durmuþtum ben aþk’tan
Sahraa/Ayþen DAÞKIN
Þiirime ses olan sevgili arkadaþým Mustafa KARAAHMETOÐLU’na teþekkür ederim.