Umutla uyandigin sabahýn sonlarýnda gulumse güneþe, Hafif hafif eserken rüzgarý at cayinin içine, Masanýn üstündeki fesleðeni kokla, Huzurla doldur içini ve rahatla, Çünkü, ne þimdiki hissini ne de bugünü bulacaksýn yarina..
Sosyal Medyada Paylaşın:
hectorıa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.