ZÜĞÜRTNÂME
Fakirdi fukaraydý
garipti garibandý
kimsesiz yalnýzdý
emeðini yer içer
kimseden ummazdý
sigortasýz çalýþtý onca yýl
kendi gibi bi’fakirle evlendi
iki de bebeleri oldu
sonra bir kaza
kesildi elden ayaktan
hanýmý terk etti önce
çoluk çocuk gittiler
akrabasý bilmez adresini
dostu arkadaþý da olmadý
askerden bir hemþerisi vardý
oda ilk para iþinde tokatladý
kimseye hatta
kendine bile güvenemez olmuþtu
uçan balon satan bir komþusu vardý
yaz günü rüzgâr gülü de satardý
ondan aldýðý balonlarý satmaya baþladý
çocuk parklarýnda bakar bakar aðlardý
içine akardý tüm derdi hasreti
günde bir öðün yese dua ederdi
bir pazar sabahý büyük parka vardý
her zamankinden fazla balon almýþ
iki sattýysa bir hediye etti
akþama karný doyar mýydý bilinmez
sýkýldý bi’ara daraldý göðsü sýkýþtý
vurdu sýrtýný banka oturdu
kaldý öyle kolu düþtü
sonra bir vaveyla koptu parkta
çocuklar alkýþ tuttu uçan balonlara
kimse görmedi omzuna düþen baþýný
"yalan dünya iþte" dediði duyulmadý
adýný bilende kalmadý garibin
fakirin yoksulun garibanýn
derdini kim duysun bilsin!
5 Haziran 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.