DENİZ

Ey çocuk, yaz þimdi dediklerimi
Uzun olacak bak baþtan bilesin
Dede, deniz gördün mü dedindi ya

Evvela bir eylül zamanýydý
Bunu iyi belle
He mi, tamam mi?

Yolum þehre düþtü
Ýki parça alacaðým vardý
Bizim köyden þehre inmek
Hep vakitsizce olurdu
Kimse zevkine gitmezdi
Anlayacaðým þehir oradaydý
Da bizim iþimiz olmazdý
Ha yeni doðan bebenin kaydý
Ha Allah gecinden versin
Bir tanýðýn vefatý
Ya da baþ göz edilenlerin
Resmi, hükümet nikâhý

Yani þehir oradaydý da
Biz bilmezdik nesi var nesi yok
Bir eylül zamaný düþtü yolumuz
Aklýma geldi
Ne vardý burada
Gören gelir anlatýrdý
Günlerce sürerdi
Ýki saatlik mevzu
Destanmýþ gibi

Benim de aklýma bir anda gelmedi mi?
Daldým boyalý sokaklarina iyi mi?
Göz alýcý bir panayýr
Sanki 29 Ekim, okul bahçesi
Baþým baykuþ gibi
Döne döne gezdim her yerini
Herkes biz gibi
Konuþmalarý da ayný
Ama insaný biz gibi deðil
Baþkaydý buranýn adamý

Selam yoktu mesela
Hele gülen adama rastlamak
Herkes aceleylen gelip geçiyordu yanýmdan
Kimim neyim umurunda mýydý?
Köylünün biri, dolanýyordu iþte aval aval
Ölsem kalýrdým, tutmazdý kimse elimden, kolumdan

Epey sonra bir serinlik çalýndý yüzüme
Takip ettim o masum meltemi
Koku deðiþti, sesler azaldý, meltem arttý
Gözüm gökyüzüne karýþtý
Her yaným mavi, mavi
Aþaðýsý da yukarýsý da
Denizdi gördüðüm, bir anda vurulduðum
Dayanamadým, koþuvermiþim istemeden
Çocuklardan beterdim, son nefesi aldým
Saðýnda solunda üç beþ kayýk baðlý iskeleden
Kendimi atýveresim geldi denize içimden
Tuttum ama ne tutma
Deniz çekiyordu beni kendine
Sanki anamdý, çaðýrýyordu beni gel diye

Biz ki daðda
Upuzun hür düzlükte
Topraðýn nazý içinde
Harman yerinde
Kerpiç evlerde
Naçar kalmýþýz geçim derdinde
Bilemeyiz hiç
Deniz denen sevgiliyi
Tuz kokan tenini
Bereketini, güzelliðini

Deniz dediysek denizdi hani
Ha gökte bir kuþum
Ha denizde bir balýk
Her yaným derin bir mavilik

Ýyi hatýrlýyorum eylül zamanýydý
Ve karþýmda ilk göz aðrým Ýzmir’in denizi
Sosyal Medyada Paylaşın: