Kursağımda gülüşlerim

vazgeçmenin eþiðindeyim
kopuyorum yavaþ yavaþ
kalbim kire bulanmýþ
dizlerimin baðý çözük
adýmsýz kalakalmýþým ortada

etrafým çevrili elim kolum baðlý
nefesim nefessiz
dudaklarým kupkuru
gözlerimde donuk bakýþlar

çare arýyorum.çaresizlik denizde
boy veriyorum acýlara
kursaðýmda gülüþlerim
yok bir beklentim
vazgeçmenin eþiðindeyim
kopuyorum kendi tenimden
sýzýlarým boncuk boncuk
siyaha boyanmýþ gökyüzü
korkularým öd aralýðýnda

çarpýyorum saða sola
bu dünyanýn artýk yabancýsýyým
umudun yalancýsý
elimi kaybettim kaybettim kolumu
bulamýyorum artýk bildiðim yolumu.


Adem önal
Sosyal Medyada Paylaşın: