O ÇOCUKLAR
O çocuklar...
Gül yüzlü, þen çocuklar
Sevmeyi hatýrlatýyor insana
Birer birer yok oluyor dik yokuþlar
Bitmez tükenmez egolar uðruna
Küçücükken hayattan kayýp gittiler
Oysa onlar günahsýz birer melekti
Insanca bir dünyayý hakettiler
O çocuklar...
Mavi gözlü, masumdular
Sonsuz þükür sebebiydi Yaradana
Hala gözümün önünde o yok oluþlar
Ey; büyük insan, soruyorum sana
Ne bu kin, öfke, ne bu kor alevler?
Tek suçumuz insanca sevmek miydi?
Bunun için mi soldu teker teker güller?
O çocuklar...
Neþe kaynaðýydý onlar
Aðlýyorum hep içim yana yana
Aðlatýyor öyle heybetli yýkýlýþlar
Ey çocuk, ne oldu sana, uyansana
Uyan, gülmesin o uðursuz yüzler
Uyan, göster þu dünyaya sevgiyi
Uyan, gelsin artýk güneþli günler
O çocuklar...
Rahat rahat uyusunlar
Uðramasýnlar bir zalimin hýþmýna
Onlar varsa biter fani telaþlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.