Hakikat

Ben bugün hayatýmý muhasebeye çektim.
Doðru ve yanlýþý ayýrmak güç olmadý aslýnda.
Çektiðim acýlar geldi aklýma yine yüreðim kanadý.
Birde yüreðimin hýzýna hýz katanlar; ve ansýzýn gülmelerimi gözleyen,
Ben güldükçe gülüþlerime etki eden bir çift masum göz.
Aslýnda qeç olsa da ben bugün,insan olmayý öðrendim
Ben bugün kendi penceremden bakmamam gerektiðini öðrendim
Ýnsanýz ya huyumuz kurusun, dilimizi hapsedemeyiz.
Baþkalarýna bakarken hep kendi pencerelerimizden bakarýz.
Hani o an tek amacýmýz onu yargýlamaktýr,
Suçlamak için sebepler, bahaneler ararýz.
Ama konu izlediðimiz pencere olunca, bir aðaç kenarýna çekilerek
Kaderimize yükleriz hatalarýmýzý ve öfkelerimizi, yahut geride kalmýþlýklarýmýzý.
Aslýnda qeç olsa da ben bugün, yüreðimin derinliklerine kulak vermeyi öðrendim
Ben bugün yüreðimin hesabýný verdim.
Biliyorum artýk sen yoksun, olmayacaksýn da
Sen güldüðünde yüreðim titremeyecek mesela, sesim kýsýlmayacak,
Ve ellerim her yaðmur yaðdýðýnda,
Sanki seni alýp oradan oraya savuracak,
Baþka diyarlara götürecekmiþ gibi sýký sýký sardýðým ellerini tutamayacak
Senden sonra hayat; rüzgarlarýn önüne kattýðý çýnar yapraðý gibi süzüle süzüle deðilde,
Fýndýk yapraðý gibi döndüre döndüre savurdu beni.
Savurdukça içim acýr oldu, her defasýnda bir yerlerim kanadý
Her savuruþunda kalbimde oluþan bir sancý.
O savurdukça ben yeniden düþtüm,
yüreðimde bir acý ile saplanýp kaldým düþtüðüm yerde
Sende haklýsýn güzelim hep derler ya hayat kanatacak ki,
Deðerini bilesin hayallerinin diye.
Düþündüm de þimdi, sen miydin yüreðimi bu kadar acýtan
Yoksa rüzgar mýydý her savurduðunda kanayan yerlerimi tekrar kanatan..! ! ! !

Sosyal Medyada Paylaşın: