Hüzünle Girdim

HÜZÜNLE GÝRDÝM

Bin aydan hayýrlý “Kadir Gecesi”
Kainata indi, Hakk’ýn gür sesi
Zalimin balyozu, kesti nefesi
Kadir Gecesi’ne hüzünle girdim.

Camiye varýrým, duvarlar sessiz!
Ýçindeki mü’min olanlar sessiz!
Bana acýyarak, bakanlar sessiz!
Kur’an Gecesi’ne hüzünle girdim.

Derdimin çokluðu, eli açtýrmaz
Dermanýn yokluðu, beli büktürmez
Ferinin azlýðý, gözü baktýrmaz
Gufran Gecesi’ne hüzünle girdim.

Mü’min olan canlar, çok beklediler
Günahý bedenden, zor elediler
Gözyaþý dökerek, af dilediler
Affýn Gecesi’ne hüzünle girdim.

Muhammed Mustafa, adý ne güzel!
Bahçelere safa, tadý ne güzel!
Gönüllere þifa, yadý ne güzel!
Dost’un Gecesi’ne hüzünle girdim.

Dilim hüzün söyler, kalemim yazar
Özüm beni dinler, asabým bozar
Yüzüm “Dost’u” özler, uzaða tozar
Bayram Gecesi’ne hüzünle girdim.

SAMETTÝN ÞENKAYA
(KUL SAMÝ)

Sosyal Medyada Paylaşın: