Görmeyenler Ne Bilsin, Görene Her Şeyim Var
Budanmýþ yalnýzlýkta, hesap vakti gelince
Sorgu meleklerine verilecek neyim var
Bilinmez yerden geldim, dönüþüm de oraya
Gönlümde inleten yâr, elimde bir meyim var
Kaderime endeksli, yeni deðil efkârým
Sevdanýn pazarýnda gam yüküne tüccarým
Sevilince þýmarýr, sevdiðim zaman varým
Kerem’in varisiyim, küllenmeyen soyum var
Umutlarýn alayý, doðuþtan kýrk yamalý
Can dersen yýllar yýlý, talanlarla yaðmalý
Vurgunun sürgünüyüm, düþlerimin hamalý
Kirpiklerin ucunda, hasret demli çayým var
Sýðýnak limanýydý, garipler, sefillerin
Uðrak mekâný þimdi, destursuz tüm kullarýn
Düþmanýndan týnmayan, dost bildiði ellerin
Sarsmasýyla kýrýlan, gönül denen fayým var
Aldýðým her nefeste, bahtýma kýzýyorum
Hiçlikte mutluluðun resmini çiziyorum
Delibal’ým bu iþte, tuhaflýk seziyorum
Görmeyenler ne bilsin, görene her þeyim var
Celil ÇINKIR – DELÝBAL
02 Temmuz 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.