Bir Avuç Kül

Biri var ki, âhým alan
Beni gamdan gama salan
Ondan, bana geri kalan
Bir damla yaþ, bir avuç kül

Uzak kaldý bana bahar
Hep güzdeyim bu aralar
Ýçimde bir çocuk aðlar
Acýlarla kaldý gönül

Gülüm dört mevsim açardý
Bülbül baðýmý seçerdi
Þarkýlar benden geçerdi
Lal oldu o þakýyan dil

Hoyrat rüzgâr beni buldu
Baðým bahçem talan oldu
Nergis soldu, çiðdem soldu
Boynu bükük kaldý o gül




Sosyal Medyada Paylaşın: