Ecel treni

Aldýðýn nefesi vererek bir gün
Birdaha hiç nefes almayacaksýn
Yanýp kavruluyorken susuzluktan
Bir damla ne imiþ anlayacaksýn

Vakit çatar daðlar yatar önünde
Namaðlup ünvaný vardýr ününde
Bir salise þaþmaz ayný gününde
Alýrda götürür ecel treni

Perdeler kapanýr biter son sahne
Seyre gelenlere vada edilir
Aç baðrýný dersin ey toprak anne
Aktarmasýz tek trenle gidilir

Sosyal Medyada Paylaşın: