Bir gün ansýzýn olacak her þey,
Ansýzýn otobüsten iner gibi,
Hiç farkýnda olmadan kimseler,
Buharlaþývereceðim sanki…
Tut ellerimden gönderme beni,
Kaldýr iki elini havaya,
Geç önüme, yolumu kes,
Barikat yap gülen gözlerini…
Nasýl oturacaksýn yapayalnýz koltukta,
Kime anlatacaksýn Hatay Caddesini,
Merakýmdan sýrf kusura bakma,
Sakýn ciddiye alma bunlarý emi…
Yalnýz mý kalacak rüyalarýmdaki peri,
Hiç yaþamamýþ gibi mi olacaðýz,
Güldüðünde açan yediveren gülleri
Yapayalnýz mý kalacaðýz…
Biliyorum kýyametler kopacak,
Yer yerinden oynayacak gidince,
Aynalar paramparça olacak,
Rüzgârým esecek sana ruhumdan serince…
En iyisi gel gülelim kahkahalarla,
Ne ben giderim býrakýp seni yalnýzlýða,
Ne sen beni býrakýrsýn boþ rüyalarla,
Gökten bir elma düþtü,yarýsý sana,yarýsý bana…
Sadettin Deren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.