SAYIKLAYAN ŞİİR

keder aynalarýnda kýþ beyazý saçlar
saðanaklarla yýkanmýþ sýrça kafeslerde kuþlar
peronlarda bir kadýnýn dudak izleri
öpüyor gerçeküstü bir þiiri
ne yana dönsen soðuk kiliseler
geç kaldýk defne kokulu yar kuþlarýn sesindeki erik baharlarýna

yaz yolculuðudur yaþanan
çaðýrýr seni manolya taflan kamelya
sancho panzanýn ülkesi kastilyaya
sana çýplak tepelerden serin ýlýk meltemlerden
yengi saatlerinden yeleleri yaralanan atlar getireceðim
akdeniz yakamozlarý
dalyanlar berrak sular
ne yana dönsen soðuk kiliseler

kanatlý atým
utanýr mý deniz
masal kuþlarýnýn kanat kanada kenetlendiði mevsimden
eski bir söylencedir aþk bu dehlizde
yelesi yaralý atým þarap rengi akdeniz
yeryüzü düþleri
ah o çocuksu bahçe
gözlerindeki yaðmurun buðusu
biz çoktan kovulduk kavimler ülkesinden
ne yana dönsen soðuk kiliseler

çýðlýk çýðlýða dans ediyor kristal damlacýklarý
hani o yasemin hanýmeli kokusu
firuze mavisi denizler
benimle yola çýktýðýn attalos yurdu
hiç bir aþk uzun deðil
ýrmaklar ve daðlar uzun
maviden mora çalan bu hasret uzun

yabancý kentler
erik rakýsý içen yabancý bir gezginim ben
miljaka kýyýsýndaki kahvelerde oturup þiirler beklerim
sonsuzluk giysisini çýkarýp kor ateþlerle gelen sevgililer
bazý þiiler bekler bazý yaþlarý diyen þairler beklerim
ýrmaklar gibi akýp gitti zaman derin yataðýndan
doruklarý karlý daðlar haber var mý kayalara zincirli aþklardan
promethus pýhtýlaþtý yalnýzlýk hücrelerimde
þiir kitaplarý yanmýþ yerçekiminin eþliðinde
kýrlangýç yeryüzü yasýnýn þarkýlarýný söylüyor
ne yana dönsen soðuk kiliseler

zincirlerimizle kovulduk kavimler ülkesinden
Ömriye KARATAÞ
01.07.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: