dün gece hiç olmadýðý kadar yakýndan dokundum acýya parmaklarým çatýrdadý orta yerinden aðzýmda kusmuk tadý ilk defa ama ilk defa nedenleri kaldýrýp attým bir tarafa kaderin gelmiþine geçmiþine methiyeler düzerken içimden sarýldým susmalarýn en karanlýk yanlarýna.
sinekler lanet olasýca kara kara sinekler kaldý aklýmda soðuk cesede konup konup kalkan ve yýllarýn arkadaþlýðýnýn ölümü döküldü gözlerimden kan kadýnlýðýn gözeneklerinden süzüldükçe süzüldü.
kadýn malýydý erkeðin dövecekti sinirlenince ve sevecekti peþine, hiç bir þey yýkýlmamýþ gibi mihrap yerindeydi nasýlsa bir kaç çürük engel deðildi seviþmeye maldý mallýðýný bilecekti kapatýldýðý kýsýr döngüden çýkmayacaktý erkekti erkekliðim kitabý dayaktý.
sýcak baþýmdan aþaðýya yaðarken soðuk soðuk terlemek neyin nesi kendisine çizilen çizgiden taþan kadýn bahçenin göbeðinde ekmek býçaðý gördüðü dehþetten kan revan gece korkunç yüzünü örterken sabaha dizlerimde korkunun titrekliði ezber bozdurdu dilime.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.