Zaman geçti... Her þey için, Artýk çok geçti. Gayrý ne gel de, Ne de gel. Bil ki her þey, Artýk bize engel. Bu son olsun... Ne ara ne de sor. Çünkü varla yok arasý yaþamak, Hiç yaþamamaktan çok daha zor. Sanma ki sana gönül koyarým. Aksine bu gidiþini, Ýyilikten bile sayarým. Çünkü bunca yýl Ne bu aþký sana anlatabildim, Ne de ben anlayabildim. Sadece acý veren bir þeydi, Ve ben ancak bu kadarýný bildim. Adýna imtihan dedim, Sabýr gösterdim. Sonu hayýrdýr dedim, Sonunu bekledim, Lakin ne baþý ne de sonu vardý, Sadece bir çember, Hepsi bu kadardý. Dönüp durdum ayný eksenin etrafýnda. Sürekli yoruldum koþmaktan ardýnda. Gördüm ki, Olmayýnca olmuyormuþ aslýnda. Ve ben vazgeçtim o anda. Bu son olsun. Son geliþin, son gülüþün, Ve bana son veda ediþin. Son elveda deyiþin. Ne olur anla beni, Bir yenisini kaldýramam. Ýstemem artýk gelmeni, Gönlümü tekrar kandýramam. Bir yalana daha, Onu inandýramam...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.