KARACAOĞLAN İLE SOHBETLER - 66

KARACAOÐLAN ÝLE SOHBETLER - 66

KOÞMA

Ak kollarýn sala sala yürüyen
Nasýl getireyim seni ele ben
Ben þahin olsam da sen bir balaban
Alsam çýrnaðýma düþsem yola ben

Ýlinizde var mý idi kadýlar
Ak ellerin altýn tasta yudular
Seni bana gövel ördek dediler
Onun için dolanýrým göle ben

Yüklettim yedeðim deste katarým
Yüküm kumaþ ben alana satarým
Ýki bülbül bir kafeste öterim
Konmaz mýyým yeni açmýþ güle ben

Hemene de Karacaoðlan hemene
Çanlý kervan indirmiþim Yemen’e
Sevdim ise ben yârimi kime ne
N’ettim ola þu koðlaþan ele ben

KARACAOÐLAN





BÝZÝM CEVABIMIZ

Ak kollarý sala sala yürüyen
Hayraným bülbülle dalda güle ben.
Cezbeder güzellik aþkta eriyen
Sözlerle bin mana verdim dile ben.

Þahin oldum, kanat açtým engine,
Mevlâm sabýr versin gönlü yangýna,
Düþemezse insan bir de dengine
Hasret çektim, çile döktüm yola ben.

Bir zaman dolandým daðlarda, çölde,
Dört defa kýþ gördüm bir uzun yýlda,
Doðumdan ölüme giden bu yolda
Kah cefa, kah huzur saçtým yýla ben.

Al kýnalar oje ile savaþta,
Kaybetti yarýþý gönül en baþta,
Altýn taslar pula döndü uðraþta
Ömrümü kaptýrdým esen yele ben.

Bir güzel ki, neye baksam görürüm,
Bin ömür boyunca O’na yürürüm,
Aþk için yanarým, aþkta eririm
Sabredip dertlere döndüm bala ben.

Dostluðu aradým; havada, yerde,
Bir selama kail oldum seherde,
Yeþil baþlý ördek yedi diyarda
Dolaþtým daðlarda indim çöle ben.

Yükümde ne altýn, ne gümüþ vardýr,
Bu cihan yetmiyor, arzuma dardýr,
Beni böyle hasta eden tek yârdýr
Kapýldým bu aþkla gözde sele ben.

„Ýlahi bir aþktýr“ emelim, arzum,
Hakk’a kul oldukça geçer her sýzým,
Bin güneþe ýþýk „Kur’an-î“ yazým
Yalnýz Allah’ýma oldum köle ben.

„Adalet“ her iþte huzuru saðlar,
Toplumu ar namus ipiyle baðlar,
Hazýra dayanmaz en ulu daðlar
Çalýþýp, daðýtsam malý ele ben.

Yürekte bir dünya, nurdur her yaný,
Sevgiyle kuçaklar, korur insaný,
Boþ yere harcama - tüketme caný
Derdimi dökmüþüm sazda tele ben.

Gurur, kibir geçmiþ artýk dümene,
Gel Karacaoðlan gitme Yemen’e,
Ressam Halil, aþýk olmuþ kime ne?
Minnet etmem þaha, mala, pula ben.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 22.03.1995



Sosyal Medyada Paylaşın: